Trots poseren Irene van den Hoeven (links) en Sandra Dirkse met het eerste boek van De Zindustrie (Foto: Diana van den Driessche)
Het boek ‘Ontslagen’ van tekstschrijvers Sandra Dirkse en Irene van den Hoeven verscheen begin oktober 2010. Het verlies van werk is volgens de schrijvers niet per sé negatief. Het imago van de werkloze kan wel een oppepper gebruiken, vinden ze, niet in de laatste plaats voor de getroffene zelf. Ze zetten werkloosheid in historisch en humoristisch perspectief en ze geven bruikbare informatie en tips om het heft in eigen hand te nemen.
Sandra Dirkse en Irene van den Hoeven zijn ervaringsdeskundigen. Jarenlang werkten zij bij de televisie. Ze waren verantwoordelijk voor de eindredactie en productie van programma’s als ‘10 voor Taal’ en ‘Herexamen’. Door de economische crisis raakten ze hun baan kwijt. Na een periode verwoed solliciteren om een nieuwe baan te vinden, besloten ze een eigen zaak te starten: ‘De Zindustrie’, een conceptenbureau met voornamelijk Leidse opdrachten, zoals teksten schrijven voor de Leidse Restaurantweek. Hun eigen bedrijf is gevestigd in de vriendelijke Maredijkbuurt, waar Sandra Dirkse al vijftien jaar met veel plezier woont en waar ze volgens eigen zeggen aan ‘verknocht’ is.
In Nederland zijn ongeveer 400.000 mensen werkzoekend en er zijn ruwweg 100.000 vacatures. Slechts één op de vier mensen zal een baan kunnen vinden binnen de bestaande vacatures. ‘Het heeft dus geen zin om te beweren dat iedereen aan het werk moet, zoals alle politieke partijen roepen’, zegt Sandra Dirkse. ‘Wij vinden het belangrijk om op een positieve manier met een periode van werkloosheid om te gaan’. In samenspraak met hun uitgever besloten Van den Hoeven en Dirkse daarom een praktisch handboek te schrijven met veel informatie, tips, oefeningen en interviews, in het bijzonder ‘om de positieve kanten van het leven zonder werk te belichten’. Met veel humor en relativerende opmerkingen proberen ze de lezer ervan te overtuigen dat je ook moet genieten van een periode zonder baan. Dat je die tijd kunt gebruiken om uit te vinden welk pad je in de toekomst wilt bewandelen. Misschien wel een eigen zaak beginnen. ‘Iedereen heeft het instrumentarium om het heft in eigen hand te nemen’ vindt Van den Hoeven. Dirkse voegt daaraan toe dat ‘je moet blijven bewegen, zowel letterlijk als figuurlijk: ga sporten, zoek andere mensen op, blijf solliciteren, want daarmee vergroot je de kans op contacten die je aan een baan kunnen helpen’.
Die invalshoek is volgens Dirkse en Van den Hoeven het ‘unique selling point’ ofwel het onderscheidend vermogen van dit boek, tussen alle andere zelfhulpboeken om aan een baan te komen. Van den Hoeven: ‘We willen werkzoekenden een hart onder de riem steken, inspireren en stimuleren, net zoals wij gestimuleerd werden door met dit boek bezig te zijn. Onze eigen ‘mindset’ veranderde. Negatieve gedachten over werkloosheid zijn verdwenen.’ Het leven buiten Endemol, hun vroegere werkgever, heeft hun horizon verbreed. Ze ontdekten nieuwe werkterreinen via de contacten die ze legden. Kortom, Sandra Dirkse en Irene van den Hoeven leven op dit moment naar hun eigen boek. Ontslagen (€17,95) is verkrijgbaar bij de boekhandel, via de uitgever (www.terralannoo.nl) en bij www.dezindustrie.nl.
©Diana van den Driessche. Artikel verscheen eerder in het Leids Nieuwsblad van vrijdag 5 november.
Solvejg's wereld 
Werkte het voor jou ook als een opsteker? Leuk voor je dat je (steeds meer?) opdrachten krijgt van het Leids Nieuwsblad!
Twee leuk ogende, verstandige, zelfstandige, ondernemende, positieve dames
Geweldig initiatief. Bewondering voor iedereen die zichzelf kan oppakken en verder gaan. Weet hoe lastig het is om een idee in de praktijk te vertalen.
Aanbevolen.
Is dat jouw baan geworden?
Bij de krant?
Hoi ijskastmoeder! Het werkte zeker als opsteker. Ik heb al heel wat boeken versleten en gebruikt als het gaat om het vinden van werk. Ze helpen allemaal, deze zet je op een ander been, je moet er zelfs om lachen 😉 Maar al die boeken hebben helaas nog geen effect gehad in het vinden van werk, deze crisis en vast en zeker nog een aantal elementen, maakt het niet gemakkelijk om aan een baan te komen. Een positieve blik helpt dat enigszins verzachten. En wat het Leids Nieuwsblad betreft: het is zeker leuk!
@Fred van der Wal: mooi dat je dat uit de foto en het bericht haalt, dat is precies wat ze zijn!
@Blew: Dat heb ik ook inderdaad! Ik heb zoveel ideeën, veel blijft helaas in de lucht hangen 😉
@laila: dank! Nee het is niet mijn baan geworden, ik schrijf zo nu en dan een stukje, meestal wekelijks. Daar kun je helaas niet van leven ;-(
Een mooi positief bericht en je hebt er een leuke, en goede, foto bijgemaakt :–)
Groet van Jaco
Werkloos zijn is niet erg. Je kan genoeg doen, je krijgt er alleen geen geld voor. Solliciteren maakt het deprimerend.
Je wordt telkens hard met je gezicht in de modder gedrukt.
De WW-uitkering duurt 2 jaar, en die zijn bij mij bijna om.
En dan wordt het leven heel grimmig.
Want probeer maar eens te leven van een kleinschalige onderneming, als nieuwkomer en in crisistijd.
gelezen (al eerder) informatief en leuk boek lijkt me!
OT: was gezellig x
Wat Knutselsmurf zegt is helemaal waar. Mensen die globaal als ik in elkaar zitten, worden overal aangenomen (erg vlot en intelligent overkomen). En binnen drie weken ontslagen (misverstanden over praktische taken, geen gezichtsherkenning, etc..). Slopend. Voorlopig studeer ik en doe ik alleen onbetaald werk. Je voelt je er stukken beter bij. Helaas, dat is het zeer trieste, is er geen geld om te studeren als je op bijstandsniveau leeft. Dat zou beslist anders moeten.
Intussen probeerde ik op het VKblog op te schrijven wat mensen als ik wel kunnen. Dat is heel erg veel, maar net niet wat werkgevers willen.
@Jacopone: dank je wel voor je compliment! Groet van Sol!
@knutselsmurf: heel herkenbaar. Ik heb begrepen dat er op zich goede regelingen zijn als je een eigen onderneming start, maar zeker als het kleinschalig is zou je op een andere manier geholpen moeten worden. Het is te zot voor woorden dat iedereen, inclusief Groen Links wat me behoorlijk tegenvalt, roept dat mensen aan het werk moeten, terwijl er totaal geen initiatieven worden ontplooid om mensen die echt wel willen, maar in hun eentje niks vinden (afgewezen worden vanwege leeftijd, te eigenwijs, te veel ervaring, te weinig passend in dat ene profiel enz.) te ondersteunen met coaching, geld of weet ik wat voor creatiefs. En niemand lijkt rekening te houden met de mismatch tussen werkzoekende en vacature. Dat probleem bestaat al sinds de jaren 80 van de vorige eeuw en niemand doet er iets aan, uitermate vermoeiend en wij, de werkzoekenden, zitten met de gebakken peren.
@galadriel: Fijn dat je er was! Ook OT 🙂 XX
@Lisette Y, ja dat is echt heel vervelend. Wat ik hierboven antwoord aan knutselsmurf geldt natuurlijk ook voor mensen die wel willen, maar op hun zoektocht dingen tegenkomen die ze niet in hun eentje kunnen oplossen. Ik hoop dat het niet te lang zal duren voordat werkgevers snappen dat ze misschien meer aan mensen hebben die niet precies in het profiel passen en een meerwaarde voor hun bedrijf kunnen zijn. Succes met je poging je eigen weg te bewandelen en blijf erin geloven!
ja de mismatch zou eens verbeterd moeten worden. bedrijven /organisaties moeten kijken naar de persoon die solliciteert en kijken naar wat past in het bedrijf. Waarom maken ze vacatures en laten ze dan mensen pas solliciteren… het zou eigenlijk omgekeerd moeten zijn!
Ik vind het ook raar dat vrijwilligerswerk niet als werk gezien wordt.
Goede recensie trouwens! Leuk dat je ze ook hebt gesproken.
Ik ben vaak genoeg werkloos geweest (zonder uitkering, dat was niet met mijn trots te verenigen) om te weten dat ik er niet wel bij vaar. Vrije tijd is leuk voor een maand (onbeperkt boeken lezen, films kijken, wandelen, fietsen, e.d.), maar daarna wordt het een last.
Dank je Helena voor je bijdrage en je compliment natuurlijk! De mismatch zal helaas wel blijven bestaan, het zou alleen handig zijn als dat eens doordringt tot de plek waar beslissingen vallen over het lot van werkzoekenden!
@Paul: hoe deed je dat dan, zonder uitkering? Ik zou binnen de kortste keren op straat staan!
En ja, inderdaad, als een periode zonder werk eindig is, dan kun je ervan genieten, het lukt niet al te best als je niet weet wanneer (en of!) er een eind aan komt,,,