Mykene of de verantwoording van een moordenares

Altijd al willen weten of de Trojaanse oorlog nou werkelijk om een vrouw werd gevoerd? Of hoe dat nou precies zat met Agamemnon, zijn vrouw Klytemnestra en hun kinderen (Orestes en Elektra) die een moedermoord pleegden? Ik wel, zeker nu ik over enkele weken het oude Griekenland ga bezoeken. Op deze en andere vragen over de Oude Grieken, geeft historica en publiciste Jacqueline Zirkzee in haar epos Mykene (2001) antwoord. Het 565 pagina’s tellende boek begint met een terugblik op de jeugd van Klytemnestra en haar zuster Helena. Jawel, de schone Helena om wie het allemaal draait in het beleg van Troje. Zirkzee werpt met haar visie, die gebaseerd is op jarenlang onderzoek, een ander licht op de verhalen die door grote schrijvers en dichters als Homeros, Aischylos, Euripides en Sophocles zijn opgetekend.

Er is behoorlijk wat afgeschreven en ver- en hertaald over de Oude Grieken, hun vechtersmentaliteit, hun heldenverhalen en hun mythologie. Om over hun kunst nog maar te zwijgen. Heldenverhalen en mythologieën blinken uit in vreemde wendingen om de geschiedenis te verklaren. Het verfrissende van de aanpak van Zirkzee is dat niet langer de goden de bepalers zijn van de geschiedenis: in Mykene nemen mannen en vrouwen beslissingen en stellen ze daden vanuit hun omstandigheden, hun karakter en hun wensen ten aanzien van de toekomst.

Zirkzee is er in geslaagd verhalen rond de Trojaanse oorlog in een soepel lopende historische roman te gieten. Vanuit het gezichtspunt van drie sleutelfiguren, Klytemnestra, Helena en Agamemnon, wordt het verloop van de geschiedenis die voorafgaat aan de Trojaanse oorlog, uiteengezet. Om je eerlijk de waarheid te zeggen, vroeg ik me in de eerste hoofdstukken af of ik het als lezer zou volhouden. De cadans van de vertellers en de verrassingen die zich onderweg ontvouwden waren echter zo meeslepend dat ik het boek in rap tempo uitlas. Oh’s en Ah’s vanwege de wendingen in de loop van de geschiedenis. Zoals die van Ifigenia, die in diverse tragedies voorkomt als de dochter van Agamemnon en Klytemnestra. De dochter die wordt geofferd om de godin Artemis gunstig te stemmen, zodat de wind zou opsteken en het leger na maanden windstilte eindelijk kon uitvaren naar Troje. In Zirkzees versie is ze de dochter van Helena die echter niets van het kind moest hebben, omdat ze – zelf nog een kind – zwanger raakte na een verkrachting en daarom het kind afstaat aan haar zuster Klytemnestra.

Nog een andere verrassing is dat Klytemnestra niet alleen woedend is als ze hoort van de ware toedracht van Ifigenia’s dood, haar razernij wordt nog groter als ze erachter komt hoe haar eerste man en haar oudste zoon om het leven zijn gekomen. Voor haar reden genoeg om een besluit te nemen. Ze keert zich van het aardse leven af en wijdt zich aan Hekate, de godin die haar zal bijstaan in de voltrekking van haar daad.

Zirkzee laat de sleutelfiguren hun verhaal zodanig vertellen, dat alle lijnen van de voorgeschiedenis aan bod komen. Zo kom je te weten hoe het komt dat Agamemnon en zijn broer Menelaos in Sparta terecht komen en waarom ze daar jaren zitten en niet in de stad van hun vader, Mykene. Het gruwelijke verhaal van Thyestes, de oom van Agememnon, die zijn zoontjes opgediend kreeg door Agememnons vader, Atreos van Mykene. Hoe Atreos tenslotte vermoord werd door een halfbroer (Aigisthos) van Agememnon en Menelaos. Dat Klytemnestra’s oog op Agamemnon valt nadat haar man en zoon vermoord zijn. Hoe Agamemnon een vertrouweling wordt van de koning van Sparta, Tindareos, die uiteindelijk toestemt in een huwelijk tussen Klytemnestra en Agememnon, die het koninkrijk Mykene zullen regeren en tussen Helena en Menelaos, die in Sparta de scepter zullen zwaaien. De broers van Klytemnestra en Helena, Kastor en Polydeukes (ook bekend als de Argonauten) komen zijdelings aan de orde in het boek. Vooral als redders van Helena, maar later ook in hun avonturen met Jason en Medea. Ook die verhalen lopen anders dan de versie van Euripides.

Dit vlechtwerk van verhaallijnen maakt deze tragedie, het heldenverhaal, eerder een familiegeschiedenis. Maar het is ook het verhaal van een vrouw die haar keuze om haar man te vermoorden verantwoordt in het jaar 1222 voor Christus, als er een schip is geland bij de oude vestingstad Mykene en Klytemnestra in haar vertrekken wacht op haar lot. Ze neemt het tijdelijk in eigen hand door haar bezoeker te vragen naar haar verhaal te luisteren. Te laat zal haar zuster terugkeren, Helena, de vrouw om wie duizenden mannen het leven lieten, tijdens het beleg van de stad Troje. Klytemnestra vertelt wat er vooraf ging aan de Trojaanse oorlog. Orestes is van begin tot eind in het verhaal aanwezig. Hij hoort haar aan. Niettemin overtuigt zij hem niet. Hij neemt het lot van haar over.

En de geschiedenis van Helena? Om daar een eensluidend antwoord op te krijgen, zou ik je willen aanraden het boek te lezen. Het is, volgens de auteur, nog verkrijgbaar.

Jacqueline Zirkzee Mykene (2001) Historische Roman. Uitgeverij Conserve

Van de auteur zijn inmiddels nog twee historische romans verschenen: Tristan en Isolde (2004) en Heksenhuis (2008)

Dit bericht werd geplaatst in Leiden, Literatuur, Volkskrantblog en getagged met , . Maak dit favoriet permalink.

21 reacties op Mykene of de verantwoording van een moordenares

  1. JdK zegt:

    De nom de plume Zirkzee doet me sterk denken aan een sleutelfiguur in de Odyssee: Circe. Door ons algemeen uitgesproken als Sirtse, maar voorzover bekend zeiden de Grieken Kirkè.
    Gelieve dit boek als een nieuwe dichterlijke vrijheid te lezen op iets – de Ilias en verwante bronnen zoals het verhaal van Jason, Medea en de Argonauten – die in feite ook al parafrases waren. Voor meer wetenschappelijk onderlegde informatie kan men terecht bij Robert Graves: Griekse Mythen, uitgegeven bij De Haan, ISBN 90 269 4405 5, bladzijden 593 t/m 701. Uw verrassing zal groot zijn. (Jaja, het boek kost meer dan dertig piek!)

  2. Solvejg zegt:

    JdK, dank je wel voor de moeite om het verhaal te lezen. Mevrouw Zirkzee is geen nom de plume, maar haar echte naam. De auteur baseert zich op een groot aantal bronnen, waaronder Robert Graves’ boek.

  3. K zegt:

    Je gaat naar Mykene? Hopelijk doe je dan de rondreis Peloponessos. Het is daar zo prachtig!
    Olympia, Sparta, Delphi(staat iets van op mijn blogop 30/4). Tot de verbeelding sprekende plaatsen!Reactie is geredigeerd

  4. Hiraeth zegt:

    Ik hink een beetje op twee benen bij het lezen van je verslag. Enerzijds vind ik het prachtig dat het ‘nachleben’ van de mythen zich steeds maar uitbreidt; dat houdt ze levend. Anderzijds heb ik heel erg de indruk dat er de auteur redelijk veel aan gelegen was om een oeroud verhaal aantrekkelijk te maken voor de moderne lezer; het lijkt me dusdanig geromantiseerd en ontmanteld van een mythisch wereldbeeld dat ik er toch ook weer huiverig tegenover sta. Het is bijvoorbeeld hetzelfde als Marion Zimmer-Bradley’s Nevelen van Avalon; da’s een mooie hervertelling, maar zwaar geromantiseerd en met een duidelijk publiek en doel voor ogen. Dat gevoel krijg ik hier ook een beetje.
    Dank in ieder geval voor de uitgebreide uitleg. Altijd fijn om over dit onderwerp te lezen.

  5. Solvejg zegt:

    Goedemorgen K, ik ga meteen even bij je langs! Dat zijn inderdaad precies de plaatsen!!
    Hiraeth: door mijn naam (Diana) ben ik al op de lagere school begonnen met het lezen van mythologische verhalen en heldenvertellingen, heb al behoorlijk veel (maar nog lang niet genoeg) Griekse tragedies gezien en vind dit boek een welkome aanvulling, juist omdat het minder mythisch is en mensen centraal zet. Ik denk ook dat twijfel over het heersende wereldbeeld (dat in ‘Mykene’door Helena wordt vertolkt) van alle tijden is.
    Misschien had ik erbij moeten zeggen dat het mij niet zoveel uitmaakt of Zirkzee de waarheid vertolkt of niet. Zij is dichtbij de overlevering gebleven, heeft het alleen anders ingevuld. En ik werd erdoor meegesleept. Fijn als andere mensen daar ook van kunnen genieten.
    Jij ook erg bedankt voor je uitgebreide reactie. Groet, SolvejgReactie is geredigeerd

  6. Ingrid van den Bergh zegt:

    @ Solvejg: het blog van Hiraeth, over pseudoniemen, waar ik je bij jouw bezoek aan mijn blog over schreef is te vinden onder http://www.volkskrantblog.nl/bericht/202115
    .Reactie is geredigeerd

  7. Ingrid van den Bergh zegt:

    Krijg er helaas de hyperlink niet onder.Reactie is geredigeerd

  8. Solvejg zegt:

    Hoi Ingrid, dank je voor de link, ik zat net op dat moment dat je het stuurde op diezelfde plek te schrijven? En had problemen met linken 🙂
    Groet en ik hoop dat je ook nog mijn bijdrage leest!

  9. K zegt:

    Je brengt me op een idee. Misschien gaan we dit ook eens herhalen, want onze rondreis Zuid-Engeland die we geboekt hadden gaat niet door in september. Ik zie dat een 8-daagse rondreis Pelo. ook best kan voor dezelfde prijs. Wat extra dagen in Athene eventueel erbij.
    We waren er eerder in 1986.Reactie is geredigeerd

  10. Ingrid van den Bergh zegt:

    @ Solvejg: zo-even met veel plezier gedaan.

  11. PHM vanb de Kletersteeg zegt:

    verkeerde vraag; moest zijn: vond de trojaanse oorlog wel plaats?
    Tweede vraag: waar, gerekend in huidige topografie?
    Ben ik bang dat je naar het verkeerde vakantieland gaat….

  12. Mo zegt:

    Ik vond het prachtige verhalen vroeger op school; heb dat boek genoteerd en ga vroeg of laat lezen!

  13. Ingrid van den Bergh zegt:

    Heb dit blog nu gelezen. Mijn vorige reactie betrof een van je andere blogs.
    In mijn MMS-periode ben ik met deze materie niet in aanraking gekomen en ik merkte dit hiaat toen ik aan je blog begon. Werd ook nog behoorlijk gehinderd door de wuivende voetjes rechts in de marge (kan jij niets aan doen) die mij steeds uit mijn concentratie haalden.
    Vanwege de missende bagage is dit toch wel taaie kost voor mij. Maar ik beveel je graag aan omdat ik uit de reacties lees dat er mensen zijn die je een plezier doet met dit verhaal.
    N.B.: Hopelijk zijn de wuivende voetjes (inmiddels vervangen door een stilstaand beeld) geen voorproefje van de "mogelijkheden om iets van de kosten van het Volkskrantblog terug te verdienen" waarover Bogaerts in zijn blog over de toekomstplannen spreekt.Reactie is geredigeerd

  14. Solvejg zegt:

    K, dat zou leuk zijn! Lekker buiten het hoogseizoen, dan is het niet zo druk! Ach, voorlopig ben ik nog aan de zomervakantie gebonden, maar heb er toch erg zin in!
    En ja natuurlijk PHM van de Kletersteeg, is dat een goede vraag, maar veel minder leuk. En Troje lag (volgens de huidige topografie) in West-Turkije, maar het leeuwendeel van de roman speelt zich daar niet af. Mykene zou hebben gelegen op de noordoostpunt van de Peleponessos, dus dat met dat vakantieland zit wel snor.
    Mo, leuk, ik ben erg benieuwd wat je ervan vindt!
    Hoi Ingrid, ik heb me gerealiseerd dat het onbegrijpelijke materie moet zijn voor mensen die dit niet in hun bagage hebben zitten. Maar het boek zelf is heel goed te lezen zonder die bagage. Het leest als een roman en aan het einde geeft de auteur een aantal verklaringen (kaartjes van de dan bekende wereld, uitleg van begrippen en een aantal stambomen), waardoor het te lezen is als een fantasieverhaal (en wat is een mythologisch verhaal meer dan dat? Tenminste, zo zie ik dat). In ieder geval erg bedankt voor je aanbevelingen, die kan ik goed gebruiken!
    P.S. die wuivende voetjes zie ik niet op dit moment, jammer dat het je van mijn verhaal heeft afgeleid! Groet!

  15. JdK zegt:

    Zirkzee heeft inderdaad Graves’ Griekse Mythen opgenomen in haar bronnen, maar heeft er waarschijnlijk niets van gelezen of begrepen. Dat is nog daar aan toe, maar dat ze de bezwaren van Herodotus (550 v.C.) tegen de Helena-geschiedenis en de opgravingsgegevens van Troje van de laatste vijftig jaar negeert, wijst op een classicistische opvoeding waar zelfs de Egyptische archeologen van nu overheen zijn gegroeid. Pure romantische fictie dus. Ze had wat betreft ook een voorbeeld mogen nemen aan Mary Renault. Maar die baseerde zich op onderzoek, niet alleen op fantasie.

  16. Solvejg zegt:

    JdK: dat de auteur ‘inderdaad Graves’ Griekse Mythen opgenomen [heeft] in haar bronnen, heb ik in een vorige reactie al gemeld. Herodotus staat overigens eveneens in haar literatuurlijst. De laatste archeologische publicaties zijn ook door de auteur meegenomen, na haar bezoek aan Troje. Misschien een idee direct contact met haar op te nemen met de kritiek? U hoeft de link (onderaan mijn recensie) maar te volgen.Reactie is geredigeerd

  17. tomestepona zegt:

    Leuk!
    Ik zet dit boek op mijn lijstje!

  18. Gala zegt:

    ha…daar is-ie: de recensie! met veel plezier gelezen en jaaaa ik ga het ook lezen, tijdens mijn volgende vakantie want ik wil weten hoe het met Helena afliep. Dank Sol!

  19. Fred de Vries zegt:

    Nou, nou, heer JdK. Ik vind u nogal scherp aan de wind redeneren met uw kritiek. Er wordt een eigen interpretatie over de mythe gegeven door Jacqueline Zirkzee. Dat noemt men kunst of literatuur, maar uw ietwat starre kijk op de geschiedenis lijkt mij wat geforceerd. In hoeverre kunnen wij zelfs Graves 100% voor waar aannemen? Ook hij is maar een wetenschapper die onherroepelijk zal worden ingehaald door de tijd en nieuwe inzichten. Toch?

  20. Pingback: Als de liefde onmogelijk is – het boek van Tristan en Isolde | Solvejg's wereld

  21. Pingback: MYKENE - Jacqueline Zirkzee

Plaats een reactie